Od Fragonii i Persefony C.D Peruna

Dzień Wyjazdu...

  Statek już czekał na dwójkę, a raczej trójkę, ponieważ Persefona ubzdurała sobie, że podczas podróży będzie towarzyszyć naszym bohaterom. Chciała chociaż tak wspomóc Fragonię w tej trudnej dla niej chwili. Wiedziała, że ta w głębi duszy nadal trochę kochała tego potwora. On zaś starał się od tego uczucia uciekać i jak tylko próbował oddalał od siebie małolatę. Czasami nawet kogoś jej podrzucał. Brunetka nigdy nie zapomni tego okropnego dnia, w którym na imieniny zamówił jej do domu męską prostytutkę. Chłopak owszem, był w jej typie, jednak odmówiła, przeprosiła za Wilkobójcę i jakimś cudem z domku go wyrzuciła. 

  Perun pakował bagaże swojej przyjaciółki. Sam nie potrzebował wielu rzeczy, jednak Frag, która zamierzała wyjechać na kilka dobrych miesięcy, musiała mieć przy sobie spory arsenał. Bolało ją to, że Darkoss nie przyszedł się z nią pożegnać. Trudno jej było udawać, że ją to nie ruszało. Stała, wpatrując się w swój statek i płakała. Podszedł do niej czarny basior z jej walizkami. Położył swoją dłoń na ramieniu kotki, aby chociaż w taki sposób dodać jej otuchy. Widział, że było ciężko tej młodocianej buntowniczce. Pomógł jej wejść na pokład i przywitał się z kapitanem, który zaprowadził dziewczynkę do kajuty.
  Znajdowało się tam duże, dwupiętrowe łóżko, miękki dywan, kilka szafek na potrzebne rzeczy, pluszowe misie, czekoladki i list pożegnalny od Darknessa, do którego dorwała się małolata jako pierwsza. Persefona, zaciekawiona, czytała przez jej ramię, co takiego ciekawego napisał czarnowłosy do swojej dawnej ukochanej. List zawierał masę przeprosin od Wilkobójcy, pozdrowienia, deltońskie błogosłwieństwo oraz obietnicę, że kiedy tylko wyjdzie z hospicjum, ten zabierze ją na wycieczkę do Stanów Zjednoczonych. Brunetka odłożyła list i usiadła na łóżku. Czarny basior powiedział jej, że idzie na górę. Kiedy tylko znikł jej z pola widzenia, ta momentalnie się rozpłakała. [...]

  Kochasz go.
  W głowie Fragonia usłyszała szept swojej siostry. Spojrzała zdziwiona na Persefonę, która grzecznie siedziała obok Peruna. Byli już w stolicy. Połowa drogi za nimi. Teraz musieli jeszcze przejechać pół kontynentu, aby dotrzeć do Aztarat City, jednak tej nocy mieli zatrzymać się w hotelu.
  Stwierdzenie Persefony było niedorzeczne. Tyks przetarła oczy i westchnęła smutno.
  Może... Nawet jeśli Perun mi się podoba, to naprawdę myślisz, że byłabym na tyle głupia aby poprosić go o chodzenie albo chociaż mu to wyznać? Przepraszam, Persu, ale nie masz prawa wtrącać się w moje życie miłosne. Nie wyszło mi z trzema. Myślisz, że nagle zjawił się mój książę z bajki? Wiesz, że jeszcze jeden taki zawód i naprawdę trafię pod koła samochodu? 
  Przez długi czas Persu milczała. Musiała się zastanowić, jak skłonić Frago do wyznania. Było jasne, że podobał jej się czarny basior, a skoro Darkness nie wyczuwał w nim zgnilizny, podobnie jak i ona, to czemu by nie spróbować? Stracić jednak dziewczyna mogła nawet życie, bo wiedziała, że trudno będzie się takiej nastolatce pozbierać po kolejnym zawodzie miłosnym. Straci całkowite zaufanie do innych osób. Ale musiała też przestać latać ciągle za Darkiem i zrozumieć, że będzie to co najwyżej przyjaźń.
  Daj mi szansę. To musi się w końcu skończyć. Zrozum, że Perun ci pomoże. Zabierze z tego gówna. Dzięki niemu w końcu możesz się podnieść. Jako jedna z niewielu osób, wywołał u ciebie uśmiech na twarzy. Stara się. Pocałował cię. To może być początek czegoś wielkiego. I wiek tutaj nie gra roli. W Spatium dziewczęta wychodzą w wieku 10 lat...
  Brunetka jednak nie chciała o tym słyszeć. Kiedy dotarli do hotelu, Persefona uśmiechnęła się do niej blado, po czym pacnęła Peruna. Fragonia poszła do toalety, zostawiając swoją siostrzyczkę z mężczyzną, co okazało się potem jej największym błędem...
  - Fragonia się w tobie podkochuje. - wyszeptała czarnowłosa.

Perun? Teraz ci Frago spierdzieli na kilka miechów~