Od Zdrajcy cd. Est i Miyashi

- Tutaj - Zdrajca podszedł do niewielkiego, ośmiokątnego podwyższenia, na środku altanki. Kucnął przed nim i przesunął kratkę, okalającą jego dół i położył tam statuetką, po czym zasunął drzwiczki.

- A co z pozostałymi? - Est spojrzała na trzymany w rękach Zdrajcy Belissues i Gorius. Czarnowłosy uśmiechnął się tylko tajemniczo, klękając przed podwyższeniem i kładąc mały, lśniący kamyczek na jego środku. Przed Goriusem położył smoczy pierścień, ustawiając rozwartym pyskiem w swoim kierunku. 

  Miyashi chwyciła Est za rękaw. Z jakiegoś powodu miała złe przeczucie. Zdrajca przelotnie spojrzał na dziewczyny z radością iskrzącą się w błękitnych oczach, po czym skupił wzrok na artefakcie. Wymruczał pod nosem coś, co brzmiało jak "...acki", co mogło być zarówno słowem "macki", "packi", "placki" czy "schacki", jak i jakimś pradawnym wyrażeniem z języka smoków.

  W pierwszej chwili wyglądało, że nic się nie zmieniło.

- Patrz! - Sadoko wskazała palcem na malutki kryształ na podeście. Zdawało się, że zaczyna się rozrastać, niczym pnącza, łączące się ze sobą i pnące po sobie nawzajem do góry w rosnącym tempie. Już kilka sekund później osiągnęło wysokość głowy czarnowłosego, który zaczynał się miarowo kołysać, jakby miał zamiar upaść. Kryształ wkrótce dosięgnął sufitu i zaczął rozpływać się po nim, niczym gałęzie drzewa lub sople w jaskini... albo oba jednocześnie.

  Miyashi pisnęła i skoczyła na Zdrajcę, przewracając go. Człowiek nie stawiał oporu. Upadł, niczym pluszowa zabawka. Jakby beż życia. Wydawał się też nieco mniejszy, niż był przed chwilą. Est podbiegła do niego. Zbadała puls, jednak szybko przypomniała sobie, że to i tak nic nie da.

  W zamieszaniu nikt nie zwrócił uwagi na to, że Belissues, niczym prawdziwy smok, przemieścił się wewnątrz kryształu i umościł sobie miejsce na wysokości, na której uprzednio znajdowała się głowa Zdrajcy.

(Est? Miyashi?)