17 lutego 2017

Cały świat jest naćpany.

Orphen-Sirius
GODNOŚĆ: Nazywa się Akali. Po prostu Akali, bez nazwiska. Dla przyjaciół Aka bądź Kali.
PRZYNALEŻNOŚĆ: Wataha Karmazynowej Nocy
PŁEĆ: Stuprocentowa wadera
ORIENTACJA: Hetero
WIEK: 7 lat jako wilk, 17 jako furry (nieśmiertelna)
SYMPATIA: Kto by chciał jako dziewczynę ćpunkę ze schizofrenią?
Orphen-Sirius
STANOWISKO: Jest niezastąpionym zielarzem
CHARAKTER: Akali bywa dość aspołeczna, mimo to woli mieć świadomość, że oprócz niej i Doro jest ktoś jeszcze, dlatego między innymi zdecydowała się na dołączenie do watahy. Pomimo swojej aspołeczności jeżeli pozna kogoś dobrze może spędzać z taką osobą cały swój czas. Nie lubi dzielić się z innymi informacjami o sobie, boi się, że ktoś mógłby wykorzystać je przeciwko niej. Jednym z jej największych marzeń jest znalezienie drugiej połówki i przyjaciół, chociaż uważa, że nikt by jej nie zaakceptował, gdyby dowiedział się o jej uzależnieniu i Doro. Mimo to czasami przyłapuje się na tym, że chciałaby z kimś wziąć, jednak nigdy nie mówi tego na głos. Potrafi kłamać prosto w oczy, bo czasami musi. Nie może przecież dopuścić do tego, aby ktoś dowiedział się wszystkiego o niej.
APARYCJA: Akali jest przeciętnej wielkości waderą. Nie jest ani zbyt wysoka ani za niska. Jej czarno-biała sierść jest zazwyczaj lekko rozczochrana. Aka ma dwukolorowe oczy: jedno niebieskie, drugie żółte, na które opada jej długa biała grzywka. Nad oczyma wadery, na wysokości brwi, widnieją dwie czarne kropki, a po obu stronach nosa rysują się dwa łuki, także w tym kolorze. Zewnętrzna strona uszu Kali jest czarna, wewnętrzna biała. Nogi wadery są długie i smukłe, ich dolna część aż do przegubów jest czarna. Posiada ona dwa ogony, przypominające wyglądem ogon lisa: oba są białe z czarną końcówką. Na plecach wadery widnieje para białych, niedużych skrzydeł, dzięki którym jest w stanie latać. Kali może przemienić się w furry, chociaż rzadko to robi. W swojej drugiej postaci wadera jest szczupła i jest wysoka na 155 cm wzrostu. Ubiera się zazwyczaj na sportowo. Najbardziej lubi nosić za duże bluzy. Poza tym wygląda tak samo jak w wilczej formie.
ŻYWIOŁY: Kali odziedziczyła po rodzicach żywioły materii i lodu. Z biegiem czasu pojawił się również trzeci żywioł - krew.
MOCE: na ten czas odkryła zaledwie cztery moce
  • Dar Niebios - moc ta pozwala teleportować wybrane przedmioty lub osoby lub zmieniać ich wygląd. Wbrew pozorom moc ta jest niezwykle przydatna np. wadera może z samej materii sprawić, że w jej ręce pojawi się miecz, zmienić swój wygląd lub teleportowanie się na nieduże odległości.
  • Więzienie- moc ta pozwala na zawładnięcie krwią, która krąży w ciele innej istoty uniemożliwiając jej poruszanie się. Wadera może zmusić zniewoloną istotę, aby zrobiła co chce. Jest to jednak moc wymagająca dużo energii on Kali i może ona nawet zemdleć podczas próby przejęcia kontroli nad drugim wilkiem.
  • Shapechanger - moc pozwala na zmianę wyglądu przez waderę. Polega na zmianie kształtu poprzez zmienienie położenia atomów w jej ciele nadając im odpowiedni kształt. Jest to trudna w opanowaniu moc i jej efekty znikają po krótkim czasie
  • Strażnik lodu - moc ta pozwala na kontrolowanie lodu. Akali może m.in. tworzyć z niego różne przedmioty lub sprawić, że z ziemi wyrosnąć lodowe kolce, którymi może przeszyć ofiarę.
  • Dancing Dragon - może siłą woli podnosić materialne przedmioty lub nawet istoty. Kiedy Akali używa tej mocy jej oczy przybierają biały kolor, a źrenice stają się niewidoczne.
MOC SPECJALNA:
  • Alone in War - inaczej niewidzialność. Kiedy wadera używa tej mocy świat wokół niej zwalnia, a jej zmysły się wyostrzają. Do tego staje się ona szybsza niż jest.
ZAINTERESOWANIA/TALENTY: Hobby Akali jest dość nietypowe: lubi ona obserwować innych. Drugim jej zainteresowaniem są rośliny. Wadera jest również utalentowana plastycznie, ale rzadko to wykorzystuje.
HISTORIA: Akali urodziła się w niewielkiej watasze, daleko na północy. W jej stronach zawsze było zimno i biało. Sierść wilków, aby nie wyróżniały się pośród śniegu przybrała więc jego kolor. Także i Aka miała białą sierść. Nie wyróżniała się spośród innych również hierarchią - jej rodzice byli zwykłymi deltami. Nie była również duszą towarzystwa. Wyróżniała się spośród innych jedną rzeczą - nigdy nie była sama. Zawsze był z nią jej jedyny przyjaciel o imieniu Doro. Był z nią od zawsze. Nikt inny jednak nie widział Doro. Zapytasz więc kim był owy Doro? Czy Doro był duchem lub demonem, a Akali jedyną osobą widzącą takie istoty? Czy może Doro był magicznym stworzeniem, które potrafiło stać się niewidzialne? Jeżeli tak pomyślałeś - mylisz się. Kali jest chora na schizofrenie, a Doro jest tylko istotą stworzoną przez jej umysł... i jedynym wilkiem, któremu ufa. Zawsze ją zrozumiał, zawsze mogła mu się zwierzyć, liczyć na niego. Ale Doro, ten wspaniały Doro, nie był oczywiście pozbawiony wad. To on ściągną Akali na złą ścieżkę. To przez niego zaczęła brać substancje zmieniające świadomość. To Doro zawsze umiał ją namówić. To przez niego uzależniła się od nich, chociaż sama nie uważa się za osobę uzależnioną. Ale dzięki temu, że przez lata eksperymentowała z wieloma roślinami stała się niezastąpioną zielarką. Ale czemu Akali odeszła ze swojej watahy? Rodzina domyśliła się, że ich córka bierze. Ni chciała ich ranić, a była zbyt uzależniona aby skończyć. Opuściła ją z własnej woli. Wraz z Doro. Codziennie brali razem i wędrowali. Aż wreszcie dotarli do Watahy Karmazynowej Nocy. Tak Akali tu trafiła.
PRZEDMIOTY: Akali nosi zawsze przy sobie mały materiałowy woreczek czarnego koloru, w którym trzyma przygotowane w odpowiedni sposób rośliny. W razie potrzeby, gdyby potrzebowała wziąć.
BANK: 200$
TOWARZYSZ: Na razie nie chce mieć zwierzaka
CHAT: Nox
Siła - 250 Szybkość - 450 Zwinność - 500 Moc - 800
Technika - 350 Równowaga - 250 Zręczność - 300 Ukrycie - 100

1 komentarz:

Wędrowcze, oto masz możliwość pozostawienia po sobie śladu! Proszę o podpisanie się nickiem na howrse/imieniem postaci na Divided Kingdom. Obraźliwe i anonimowe komentarze będą usuwane!

Szablon wykonała Fragonia na rzecz bloga Wataha Karmazynowej Nocy. || Credits