Od Anubisa c.d Zdrajcy

 Chłopak delikatnie otworzył oczy i rozejrzał się zdezorientowany po pomieszczeniu, w którym się znajdował. Miękkie łóżko, a na nim kilka rozszarpanych poduszek, które wyglądały, jakby jakiś dziki zwierz pogryzł je we śnie.
 Jeszcze przez kilka minut Anubis nie zamierzał wstać. Skulił się pod kołdrą i wsłuchiwał się w ciche piski myszy, siedzącej gdzieś pod kątem. Chłopak przegryzł nerwowo wargę i z powrotem zamknął oczy, próbując zasnąć, jednak coś mocno go niepokoiło. Miał złe przeczucia. W powietrzu wyczuł swąd zgnilizny.
 Anubis w końcu wstał i zrzucił kołdrę, którą był okryty na bok. Przeszedł kilka kroków, jednak zakręciło mu się w głowie i upadł na podłogę. Nagle krzyk, tak głośny, że Anubis poderwał się z ziemi. Zapomniał o bólu i skierował się do pobliskiej pułki, na której stał wazon. Wziął go ostrożnie do jednej ręki i przeszedł na palcach kilka centymetrów. Ktoś krzyknął po raz drugi, i jakieś szklane naczynie wpadło do pokoju Anubisa, roztrzaskując się na kawałki.
 Chłopak przełknął ślinę i wydostał się z pokoju, z wazonem uniesionym nad głową. Zobaczył jakąś czarnowłosą postać i zagryzł wargę. To ona tak wrzeszczała?
 Anubis podbiegł do niej i z całej siły uderzył postać wazonem w głowę. Naczynie roztrzaskało się, ale postać nawet nie zareagowała na jego ruch. Zdezorientowany rudowłosy przeczesał jej włosy w poszukiwaniu śladów po uderzeniu. Po chwili pojawił się na jej przodzie. Zdał sobie sprawę, że istota, którą uderzył, to kobieta. Ze zmasakrowaną twarzą. Była martwa.
 Rudowłosy wrzasnął:
 - GDZIE JA JESTEM?! CO TO ZA DZIWADŁO?!
  Poczuł dotyk. Odwrócił się  i spojrzał w oczy czarnowłosemu mężczyźnie. Nie mógł mieć więcej, niż czterdzieści lat, jednak na pewno był powyżej trzydziestki. Jedno oko miał przykryte grzywką.
 - Nasza gadzina się obudziła. - nieznajomy uśmiechnął się w stronę Anubisa. - Dobrze się spało?
- W-wypuść mnie. - wyjąkał rudowłosy. - K-kim jesteś?
<Zdrajco? To ten..masakrujemy trupy zmasakrowane! Pomóż Anubisiowi odzyskać pamięć xd >