Od Zdrajcy cd. Miyashi

- ...iyashi, ...oszę - powiedział Zdrajca ze zmartwioną miną. - ...uwi...aś, że i...ne się ...ończyły. ...akie i...ne?

- Nie... - Głos dziewczynki był coraz słabszy, jakby opadała z sił. Lekarz odsunął się od niej, krzywiąc się lekko. 

- No nic. W takim razie musimy zaczekać na wyniki badań - oświadczył. 

Czarnowłosy kiwnął głową. Chciał, by Miyashi jak najszybciej poczuła się lepiej, jednak nie był w stanie wydusić z niej tego, czego sama nie chciała powiedzieć. Zaczął głaskać ją delikatnie. Czekał.

Doktor usiadł na stołku i nerwowo bawił się palcami. Dla niego sytuacja w żadnym calu nie była komfortowa. Miał nocny dyżur, co jednak zwykle sprowadzało się do wypełnienia kilku papierków, ewentualnie kontroli stanu zdrowia kilku pacjentów. Do czasu, aż wydarzył się jakiś nagły wypadek, którym niezbędnie musiał się zająć, a czego niezwykle nie lubił. A jeszcze ta dziewczyna... jej dziwne, psie uszy i ten... mrukliwy towarzysz, który porusza się z niesamowitą prędkością i grozi mu nożem. Lekarz zaczynał zastanawiać się, jak stąd uciec. Prawda, że chciał pomóc dziewczynce, jednak chyba jeszcze bardziej interesowałoby go dokładniejsze zbadanie jej. Już pobranie jej krwi dawało mu jakąś bazę wyjściową do dalszych badań. A gdyby tak udało się zawołać ochronę...

  Rozległo się pukanie do drzwi  i do pokoju wszedł pielęgniarz, z wynikami badania krwi. Lekarz poderwał się, by je odebrać, jednak Zdrajca był szybszy. W sekundę znalazł się przy pomocniku i dziękując, wyprosił go grzecznie, ale stanowczo z pomieszczenia. Świstek papieru podał doktorowi i w milczeniu przypatrywał się mu wyczekująco. 

- Hmm... - powiedział lekarz. - W krwi znajdują się niewielkie ilości paraldehrytu oraz barbitalu. Badania wykazały również śladowe pozostałości morfiny... - "Badanie krwi nie wykazało jakiejkolwiek niezgodności z krwią ludzką" - dodał w duchu.

Mężczyzna zwrócił swoje spojrzenie na dziewczynkę. 

(Miyashi?)