Od Noxy c.d Alexa

Czy mogłam mu zaufać? Nie byłam pewna. A co jak rzuci się na mnie i odgryzie mi głowę? Nie, to raczej niemożliwe, zważywszy na to, że gdyby ktoś go zobaczył, pewnie by źle skończył. Popatrzyłam na Alexa wyciągającego rękę. No, przydałoby się odpowiedzieć.

- Moje imię już znasz - Powiedziałam i podałam mu dłoń.

Chłopak uśmiechnął się miło i spojrzał po mijających nas przechodniach. Mokre włosy kleiły nam się do twarzy. Alex westchnął.

- Chyba nie będziemy stać tu w deszczu? - mruknął po chwili.

Wzruszyłam ramionami. Właściwie było mi obojętne, gdzie mieliśmy być, chłopka mnie ciekawił i ciekawiło mnie też, co znalazł w księdze ukrywanej pod kurtką. Alexowi zależało chyba głównie na tym, by dziwna księga, którą wypożyczył, nie przemokła. Chłopak powoli poszedł w kierunku salonu tatuażu. Podreptałam za nim. Alex wszedł do środka i szybko prześlizgnął się na schody. Gdzieś z dalszej części salonu dobiegał dźwięk maszynki do robienia tatuaży.Przez chwilę głowiłam się, jak poprawnie nazwać ten przedmiot, ale szybko dałam sobie z tym spokój, na tatuażach prawie się nie znałam.  Kątem oka dostrzegłam mężczyznę siedzącego przy fotelu, pochylonego nad czyjąś ręką. 

Na piętrze znajdowała się całkiem przytulne mieszkanko. Alex wskazał mi salon, a sam poszedł do innego pokoju, który najwyraźniej był jego sypialnią. Rozejrzałam się po mieszkaniu. Wszędzie walały się obrazki wypełnione szkicami i wzorami. Na stole w jadalni zobaczyłam szkicownik. Podniosłam go i zaczęłam przeglądać rysunki, które okazały się śliczne. Chciałabym tak rysować, ale chyba nigdy spod mojej ręki nie wychodziło coś innego niż patyczaki lub bazgroły na poziomie trzyletniego dziecka.

- Bardzo ładnie rysujesz - powiedziałam do Alexa gdy wszedł do jadalni. Nie miał przy sobie książki, najwyraźniej zostawił ją w swoim pokoju.

Wzruszył ramionami i podszedł do czajnika w kuchni. Napełnił go wodą i poczekał aż się zagotuje.

Czekając, wyciągnął dwa kubki i wrzucił do nich po jednej torebce herbaty. Po chwili, gdy woda już się zagrzała, zalał torebki wrzątkiem i postawił oba kubki na stole w jadalni.

Usiadłam na krześle i posłodziłam herbatę kilkoma czubatymi łyżkami. Alex usiadł naprzeciwko mnie i wziął łyka gorącego napoju.

- Więc czego dokładnie chcesz? - mruknął po chwili.

- Co to za książka, którą wypożyczyłeś z biblioteki?

Alex skrzywił się i spojrzał nerwowo w kierunku sypialni.

- Nic takiego - bąknął. - A co do tego o co pytałaś na zewnątrz, nie wygadasz nikomu?

Pokręciłam przecząco głową. Chłopak odetchnął z ulgą i napił się herbaty. 

- Jesteś tatuażystą? – zapytałam po chwili by przerwać niezręczną ciszę, która zapadła. Alex skinął głową i sięgnął po blok z rysunkami. Podał mi go. Przejrzałam szybko szkicownik. Póki co nie było w nim wiele projektów, jednak każdy, który tam był, wyglądał naprawdę pięknie.

- A ten człowiek na dole? – powiedziałam, oddając mu szkicownik.

- Max, mój kumpel i jednocześnie pracodawca.

- Wie o twoim… drugim obliczu?

Alex pokręcił głową.

- A ty?

- Nie. Raczej nie latam wszędzie wykrzykując, że potrafię zmienić się w zwierze. Ale znam kilka takich jak ty czy ja.

Wypiłam kilka łyków herbaty. Schody zaskrzypiały. Po chwili drzwi mieszkania się otworzyły i ukazał się w nich mężczyzna.

- Max? Nie masz aby jeszcze jednego klienta? – mruknął Alex widząc swojego pracodawcę. 

- Odwołał wizytę – powiedział Max i rzucił się na kanapę. – Przynajmniej jest więcej wolnego. – Spojrzał w moją stronę. – O, widzę, że mamy gościa!

<Alex? C: >