Od. Anubisa c.d Zdrajca

 Chłopak nie potrafił ukryć zdziwienia. Cóż, mało osób porównywało go do jego ojca, tym bardziej, że ten skurwiel nie był w niczym do niego podobny. Chłopak spojrzał jeszcze jeden raz na nieznajomego wilka, po czym usiadł na ziemi po turecku. Obok niego pojawił się nagle mały, wijący się i świecący na żółto robaczek. Z wyglądu przypominał połączenie dżdżownicy i pająka. Zaciekawiony Anubis położył rękę na glebie, aby robaczek mógł wpełznąć na jego dłoń. I właśnie ro zrobił. Zdrajca z ogromnym zainteresowaniem obserwował owada. Na chwilę zapomniał o tym, co przed kilkoma sekundami powiedział. Z rozmyśleń jednak wyrwał go głos czternastolatka:
- To jakiś rzadki gatunek owada. Nie spotkałem go wcześniej na Delcie. A wracając: nic dziwnego, że wyczułeś we mnie naszą szanowną alphę. Jestem jego synem.
- ..o il.. a.. w koń.. ...eci? - wyjąkał z trudem Zdrajca, nadal obserwując z zaciekawieniem robaczka.
Anubis w końcu poirytowany strzepnął insekta z dłoni. Ten spadł na ziemię i zaczął się miotać jak szalony.
- Łącznie? Nawet nie wiem. - chłopak zrozumiał treść pytania nowo poznanego członka watahy. - Przeżyło tylko troje.
Zdrajca przechylił łeb i skrzywił się nieznacznie. Jego oczy jednak nadal śledziły nieznanego dotychczas insekta. Robaczek nagle zmienił kolor z żółtego na szary i powiększył się. Zmienił również kształt. Teraz wyglądał bardziej jak połączenie kota z wężem. I...łososiem?
Anubis przemienił się w wilka i dotknął czubkiem nosa tajemniczą istotkę. Zdrajca po chwili również przyłączył się do badania nieznanego mu gatunku. Zaczął go delikatnie dotykać łapą. W końcu istota o kocim pysku, wężowym ciele i ogonie niczym ryba, ukąsiła go. Wilk cofnął łapę, a Anubis od razu wstał, jakby istota jego ukąsiła.
<Zdrajco? Insekty zawsze so cool!>