Od. Shiriov c.d Hellmestin

Właściwie, co przed chwilą się wydarzyło? Nie, nie ważne. Przed nimi stała, dość specyficzna postać czegoś zwanego "opentańcem". Sama nigdy nie posiadała talentu do walki, nie było to w jej stylu. Zrobiła kilka kroków w tył, raczej wolała zostawić to Hellmesiowi. Pośpiesznie otworzyła drzwi do sypialni, przesunęła szafkę, chciała się zabarykadować.
- Mu raczej nic się nie stanie... Raczej- usiadła na łóżku, nie odrywała wzroku od drzwi.
Słyszała pojękiwania bestii, uderzenie kosą nie należało do najmilszych doznań. Zdjęła szlafrok, wyjęła z szafki o wiele za dużą koszulkę Hellmestina. Brak bielizny był dla niej dużym problemem, czuła się bardzo skrępowana. W końcu została porwana, nie mogła być na to gotowa. Na korytarzu dalej można było usłyszeć pojedynek, był bardzo zażarty. Dziewczyna w ciszy oczekiwała, nie zdawała sobie z prawy z powagi zaistniałej sytuacji. Zawsze mogła uciec przez okno, była mała szansa, że to przeżyje.. Chociaż jakaś była. Powoli podeszła do okna, wychyliła głowę. Okolica wyglądała na ładną, nie jakąś zaniedbaną. Urocze, nowoczesne mieszkanka i kolorowe sklepiki. Spodziewała się czegoś gorszego, wiele gorszego. Nagle dźwięki ucichły.
- Przydałoby się sprawić, jak poradził sobie ten jełop- ruszyła do drzwi, resztą siły przesunęła komodę.- Co ja z nim mam?
Uchyliła drzwi, na ziemi leżały zwłoki opętańca. Dziewczyna zakryła twarz dłońmi, ciało zaczęło cuchnieć. Szlak krwi wiódł do kuchni, Hellmestin musiał być ranny. Zgrabnie przeskoczyła nad trupem i wbiegła do pokoju.
- W-wszystko dobrze?- z przerażeniem podeszła do krwawiącego chłopaka.
Jedną dłonią trzymał się za ranę na nodze, drugą próbował dorwać się do apteczki. Na widok Shiriov jedynie się uśmiechnął, próbował sprawiać wrażenie nienaruszonego.
- Były pewne komplikacje... To tylko małe zadrapanie, nie zwracaj uwagi- powiedział z zakłopotaniem.- Wróć do pokoju, idź się położ.
- Głupek- chwyciła go za dłoń, wyrwała mu apteczkę.- Daj mi to obejrzeć, dobrze?
Hellmestin? Bezwen ;w;