Od. Enuri c.d Ishya

Zdziwiła mnie jej propozycja, spojrzałam na Lukasa a on się uśmiechnął i skiną głową.
-Nom... Dobrze.
Ishi była zadowolona... Podała mi rękę abym wstała.
-No to wracajmy do domu!
Powiedział Luckas po czym podszedł do nas...Po chwili byliśmy w domu. Ishi przygotowała mi kąpiel, po chwili poszłam się kąpać. Zanurzyłam się w ciepłej wodzie, zamoczyłam głowę co było po trochę błędnym ruchem. Woda dotarła do moich ran syknęłam cicho. Gdy się umyłam ubrałam się w czyste ciuchy zrobiłam to dość cicho, podeszłam do drzwi i je otworzyłam.
-Nie uciekaj nam tak więcej.
Powiedział wesoło chłopak.
-Dobrze.
Odparłam, poc zym chłopak machną dłonią w geście żebym do niego podeszłam, wiec tak uczyniłam. Lukas wstał ściągnął z mojej głowy ręcznik i zaczął wycierać nim moją głowę.
-Gdzie Ishi?
  Zapytał niewinnie.
-Poszła załatwić parę spraw..... Chcesz coś zjeść?
-Pewnie!!
Luckas włożył pizze do mikrofali, po czym jak była gotowa zjedliśmy ją razem. Po czym poszliśmy do jadalni włączyliśmy telewizor, i akurat zaczęły się Gumisie wiec je oglądaliśmy. Po chwili Luckas gdzieś poszedł, a ja zostałam sama. Położyłam się na kanapie i po jakimś czasie zasnęłam.
*(Sen)*
Byłam na pokanie z moją watahą, bawiłam się wraz z innymi szczeniakom.
-Hej!!! Dziecko demona!
  Krzykną jakiś szczeniak...poczynić rzucił we mnie sporym kamieniem, który trafił mnie w głowę. Upadłam na ziemi a po pyszczku spłynęła mi krew. Inni to zauważyli, ale w mojej obronie stanęła młodziutka wadera.
-Zostaw ją!
Krzyknęła po czym stanęła w mojej obronie, po chwili przyszli dorośli a tamten winowajca znikł. Starsi opatrzyli mnie po czym wróciliśmy do jaskiń. Następne dnia dany osobnik wrócił i zaatakował szczenięta, starałam zwrócić na siebie uwagę oprawców co mi się udało. Wszyscy rzucili się na mnie a szczeniaki uciekły do domu. Osobniki okazały się być posłusznie jakiejś Mroku. Wataha była już niedaleko nas gdy pojawiła się demonica i coś zemną zrobił.
*(koniec)*
  Ocknęłam się nikogo nie było w domu, poszłam do kuchni wzięłam sok i wróci