Od. Amaimona c.d Mephistofel

Odwróciłem się zdezorientowany w kierunku niewysokiego bruneta, który położył rękę na moim ramieniu. Skąd niby ja miałem wiedzieć co tu się dzieje? Sam się chciałem dowiedzieć. Ostatnio mało miałem do roboty i się nudziłem. Wzruszyłem jedynie ramionami. Chłopak przede mną jedynie patrzył w naszym kierunku.
- Czekaj – powiedział brunet po chwili namysłu – czy ty przypadkiem nie należysz do watahy?
Skinąłem głową. Właściwie, jeśli by tam trochę pomyśleć, to może ja też go już widziałem? Cóż, bardziej jednak interesował mnie drugi chłopak, ten, który gadał jakieś dziwne rzeczy i rzucał wobec mnie oskarżenia, że jestem jednym z „nich”. Problem w tym, że nawet nie wiedziałem o kogo niby mu chodzi. Ten patrzył się na nas dość niepewnie.
- Co mu odwala? – mruknąłem do bruneta obok mnie.
- Shinijro? Wszystko w porządku? – zapytał brunet całkowicie mnie ignorując.
Czyli się znali. Świetnie, tylko ja taki niepoinformowany. Chociaż i tak najgorsze co by mogło się stać, to to, że sami byt się sobą zajęli i nie mógłbym dowiedzieć się o co chodziło temu całemu Shinu… Shani… Rio? Jak on niby miał na imię? Dobra, nieważne. Brunet, kiedy indziej ustalę jego imię, zbliżał się do tego drugiego. Oczywiście nie mogłem ich tak porzucić, zżerała mnie ciekawość. Podszedłem więc bliżej i stanąłem za brunetem wyglądając mu przez ramię.
<Mephisto? Te powtórzenia, ta kreatywność, ta akcja i dynamika, ta oszałamiająca długość niczym książka, ten totalny brak weny, ale przynajmniej wreszcie Ci odpisałam>