Od. Prim c.d Shinijro

CO!!!!!! Mam u niego zostać! No nie, nie dość, że znamy się nawet nie pół dnia to jeszcze nie chce mnie wypuścić do domu!! Dobra rozumiem jest opiekuńczy, przyniósł mnie do swojego mieszkania za to mu dziękuje, ale bez przesady! Usiadłam na kanapie ze wzrokiem, którym mogłabym zabijać na odległość. Westchnęłam i rozejrzałam się nerwowo.

- Dlaczego jesteś taki opiekuńczy? – zapytałam.

Nie odpowiedział. Zachowywał się jakbym nie zadała tego pytania. Nudziło mi się więc zawołałam Shaylę.

- Shayla! – przywołałam smoka. Przede mną stała wielka zielona smoczyca, która usiadła mi pod nogami.

- Matko! Co to jest! – krzyknął ze zdziwieniem Shin.

- Co ty! Smoka nie widziałeś! – krzyknęłam głaszcząc smoka.

Shayla spojrzała na niego z nieufnością swoimi zielonymi oczami. Chłopak wyglądał na to, że obarczony wzrokiem smoczycy nie czuł się swobodnie. Spojrzałam na niego i zapytałam:

- Serio nie lubisz czekolady? – uśmiechnęłam się.

- Skąd ty to… A no tak ta psychometria… - westchnął. – Tak nie lubię czekolady – odpowiedział.

Chwilę milczeliśmy a ja wciąż rozglądałam się po pokoju. „ Shayla weź zmaterializuj jakieś kwiatki” poprosiłam w myślach o to mojego smoka. Przede mną pojawił się wazonik z białymi liliami wodnymi.

- Od razu lepiej! – powiedziałam.

Chłopak spojrzał na mnie i pokręcił głową. No co! Nie mogłam się opanować. No trzeba było coś tu pozmieniać!

- Czy mogłabym rozejrzeć po twoim domu? – spytałam

On kiwnął tylko głową. Wyglądał na zamyślonego.

Wstałam i poszłam schodami w górę. Piętro było również ciemne jak parter nic ciekawego. Jedyne co mnie zaciekawiło to śliczny brązowy wazon. Ponieważ chciałam poznać historię tego wazonu postanowiłam go dotknąć. Gdy moje palce zetknęły się z porcelaną ujrzałam swoją matkę i zaczęłam krzyczeć. Szybko zamieniłam się w wilka i przez przypadek strąciłam przedmiot ogonem. Słysząc to chłopak szybko przybiegł i zobaczył stłuczony wazon.

- Prze-przepraszam… - szepnęłam.

( Shin? )