Od. Aeden do Hikaru

Dlaczego wszyscy muszą być tacy niemili? W ogóle nie potrafią się bawić, przecież ja tylko od czasu do czasu coś im spalę... I to przecież nie specjalnie, to taki głupi nawyk. Już trzeci wilk narzekał, że coś spaliłem. Przecież i tak jest susza, i w ogóle...
- Nie męczysz się, jak tak łazisz w kółko? - faktycznie, chodziłem w kółko po tym głupim lesie już jakąś godzinę, do tego płonąłem i podpaliłem kilka rzeczy. Mogłem przecież rozpętać pożar! Zgasłem i odwróciłem się, stała za mną wadera, a obok niej leżał nieprzytomny basior. Prawa, przednia łapa wadery płonęła, wywnioskowałem, że również posiada żywioł ognia.
- Zaśpiewałaś mu kołysankę? - zapytałem, uśmiechając się.
- Tak, łapą - wadera odwzajemniła uśmiech. Jej łapa zgasła.
- Łatwo zgadnąć że masz żywioł ognia... Jak się nazywasz? - dobrze byłoby poznać kogoś, kto ma podobne moce do moich, może nie będzie się gniewała, jak coś spalę...
- Hikaru, ty nie musisz się przedstawiać, ten gościu tutaj mruczał, że dołoży temu Aedenowi za spalenie jego kwiatka - no tak, teraz wszyscy będą się mścić.
- To nie moja wina, to wina smoków i... lamorożców? - brawo Aeden, jeszcze powiedz jej, że właśnie rzygasz tęczą i za nią stoją dwa jednorożce srające Zelfami.

<Hikaru?>