Od. Mroku

Niebo przysłoniły czarne chmury. Wadera wpatrywała się cierpliwie w Lucas'a. Mężczyzna polerował właśnie swój sztylet. Nie miał on żadnych specjalnych właściwości, ale był on ulubioną bronią wrońca. Bez celowo Mroku zaczęła przechadzać się po komnacie. W pewnym momencie wadera uspokoiła swój oddech. Wcześniej była niespokojna, a jej serce biło jak oszalałe.  Ciemna wadera dotknęła łapą swojego serca. Poczuła ucisk. Mocny, jak jeszcze nigdy. Do oczu napłynęły jej łzy.  Demony nie płaczą, ale opętańcy i owszem. Wadera stała się teraz częścią Tytanii. Razem miały więc takie same (nieliczne) marzenia, miały ten sam obiekt westchnień, niektóre cechy charakteru również miały takie same. Co noc wadera walczyła z Tytanią o ciało. Co noc próbowała ją skusić. Co noc chciała oderwać Tytanię od ciała. Zależało jej, aby raz na zawsze stała się wolna, ale póki co, ta wredna dziewuszka nie chciała jej na to pozwolić.  Wadera uśmiechnęła się złowrogo i popatrzyła za siebie.  Usłyszała trzask i zobaczyła wrońca. Ptak przeistoczył się w czarnowłosą dziewczynę, o krótkich włosach przystrzyżonych "na faceta" i mocnym, czarnym makijażu. Miała na sobie czarny T-shirt oraz dżinsowe spodnie. Kobieta skłoniła się nisko, a Lucas prychnął cicho. Wadera przeszyła  go ostro wzrokiem. Krukon tylko sie roześmiał. Mroku nawet nie zwróciła na niego najmniejszej uwagi. Po prostu, wpatrywała się w wrońca jak zahipnotyzowana. Miała nadzieję, że przyniesie jej dobre wieści, bo nie maiła ochoty słuchać znowu o jakiejś przeklętej igraszce Viper'a.

- Jak zwiady? Mam nadzieję, że wiatr wam sprzyjał. - mruknęła, udając znudzenie.

- Wielce pani! Mamy dobre informacje z Lotharis! Udało nam się schwytać jednego z ich szpiegów. Przyskrzyniliśmy go  i wiemy, gdzie obecnie znajduje się Alpha!

- Nie kłamał? - mruknęła podejrzliwie Mroku. - i co z nim zrobiliście?

- Nie, nie kłamał. Moi szpiedzy przekonali się o tym na własne skórze. Posłałam ich do ludzkiego grodu i przynieśli dobre wieści. A co do tego szpiega... - wroniec uśmiechnął sie złowrogo i rzucił pod łapy Mroku worek.

Mroku ostrożnie spojrzała na jego zawartość. To, co tam zobaczyła, wolę raczej nie opisywać. Powiem po prostu: było tam zmasakrowane ciało drobnego, czarnego wilczka. Mógł mieć mniej niż dziewięć wiosen. Był to bardzo młody wilczek. Viper posunął się nawet do tego, aby zatrudniać młode? Wadera roześmiała się na samą myśl i wyjęła z torby ciałko. Wgryzła się mocno do szyi wilczka i zaczęła wyjadać flaki. Mięso było świeże. Wadera wprost kochała jeść młode wilczki! Oblizała się i zaczęła znowu rozdzierać resztki. Lucas odwrócił wzrok od zmasakrowanego trupa, "To tylko flaki" - mruczał pod nosem i wziął się znowu za polerowanie. Mroku wstała. Na miejscu, gdzie leżał trup wilczka, pozostał sam szkielet, z resztkami mięsa. Podłoga była wręcz nasiąknięta krwią. Mroku natomiast, była cała upaćkana szkarłatnym płynem. Śmiała się. Był to przerażający wręcz śmiech. Można było go skojarzyć ze śmiechem samego diabła. Wroniec wpatrywał się tępo w ciało. Dostał mdłości i zwymiotował. Sposób jedzenia Mroku był po prostu obrzydliwy i karygodny. Demonica jednak po prostu bawiła się wilczym i ludzkim mięsem. Zawsze sprawiało jej to radochę.  Demon usiadł i oblizał się dokładnie ze szkarłatnej cieczy. Krew była praktycznie na całym ciele wilczycy. Nie przeszkadzało to jej jednak. Gdy się już "umyła" spoglądnęła na wrońca i Lucas'a z rozbawieniem.

- Ale z was mięczaki! Boicie się zwykłych flaków? - a powiedziawszy to, demon roześmiał się głośno, a jego śmiech niósł się echem po korytarzu.

Dziewczyna przemieniła się w czarną wronę i odleciała cicho skrzecząc. Lucas natomiast odłożył sztylet i również przemienił się w ptaka. Był to jednak kruk, nie wrona. Jednak on nie odleciał. Wpatrywał się w Mroku z przerażeniem, a gdy jego pani przestała się śmiać, rozłożył skrzydła i usiadł jej na grzbiecie. Wadera uśmiechnęła się szaleńczo i wyprostowała grzbiet. Kruk wzbił sie w powietrze, po czym odleciał, zostawiając  roześmianego demona na sali. Mroku przemieniła się w kobietę i nadal nie przestawała uśmiechać sie jak rekin. Wstała z podłogi i usiadła na tronie. Wokół niej latały wszędzie Kruki i wrony, które nawet nie było wiadome, skąd się wzięły. Wadera wkrótce znowu przemieniła się w wilka i ruszyła na polowanie. Miała ochotę... na deser.

(Ktoś?)