Od. Darknessa c.d Aaron, Hope

Mężczyzna spojrzał na zegarek. Wskazówki pokazywały godzinę siedemnastą, a więc miał jeszcze czas. Czarnowłosy spojrzał w stronę Hope i uśmiechnął się dosyć... łagodnie. Był to po prostu zwykły uśmiech. Postanowił się trochę pobawić z Aaronem. Hope go nie obchodziła.

- Tak więc, miło mi.  Jesteś tu z tym typem, nieprawdaż?  - Darkoss wskazał ruchem głowy na Aarona, chociaż dobrze wiedział, że tak jest.

Dla "bezpieczeństwa" i większej zabawy Darkness uruchomił Souls i spoglądnął w dusze dziewczyny. Spodobał mu się jej wredny charakterek. Jednak.. nie! Był zajęty! Przybliżył się jednak znacząco do
Hope i nie mogąc cię powstrzymać, dotknął ją w policzek.  Poczuł nagle uderzenie. Nie była to ta wadera, lecz ten wściekły chłoptaś. Darkness zaśmiał się szaleńczo. Aaron skrzywił się i podbiegł do Hope. Potem chłopak zbliżył się do Darknessa. Chwycił go za szyję i warknął w jego stronę:

- Jeszcze jeden taki numer, a będziesz...

-..martwy? - dokończył Darkness udając oburzenie. - Ja JESTEM martwy.

Aaron wyjął niewielki sztylet i przycisnął go do krtani mężczyzny. Książę był rad, że może w końcu się z kimś pobawić, bo gdyby tylko chciał, jednym ruchem mógłby zabić i chłopaka i białowłosą.  Krew z noża powoli ściekała kroplami na uranie Darknessa. Mężczyzna mając dosyć tej chorej gierki odepchnął wściekłego Aarona i wstał, po czym poprawił kołnierz i spojrzał na plamkę krwi na jego płaszczu. nie był zadowolony z tego, że jakiś małolat tak go uświnił.

- Takich gówniarzy jak ty to ja zjadam na kolację. - prychnął cicho i wyciągnął zza pasa kosę.

Dark w każdej chwili był gotowy skoczyć na Aarona i zniszczyć jego duszyczkę. A co do Hope... to miał pewne plany.  Mężczyzna westchnął i udając rezygnację schował kosę i ukląkł przy swoim plecaku, który pojawił  się nie wiadomo skąd. Czarna magia. Chłopak już miał odejść wraz ze swoją Julią, kiedy Dakrness niespodziewanie przemienił się w wilka i skoczył na niego. Teraz Darkness był chłopakowi po szyję, jak nie wyżej. Uśmiechał się szaleńczo, ale nikt tego nie widział. Nosił w końcu maskę. Aaron również zamienił się w wilka, ale był od niego o co najmniej pół metra niższy. Czarny jak smoła basior powoli przesuwał się w stronę o wiele mniejszego wilka. Aaron warczał i w każdej chwili był gotów zaatakować, jednak nie zrobił tego. Czekał, aż Darkoss wykona pierwszy ruch, co było jego dużym błędem. Darkness niespodziewanie skoczył na Aarona i wbił swoje ostre jak brzytwa kły w jego czaszkę. Hope również zamieniła się w wilka i próbowała pomóc swojemu ukochanemu. Nie potrafiła jednak. W końcu Darkness mając dosyć, przywołał dwa ożywione ciała, które zaatakowały Aarona, a sam pobiegł w stronę Hope i przyłożył jej do krtani sierp.

- Jeden ruch Romeo, a twoja Julia już na wieki będzie moja.... Jedno draśnięcie tej kosy, a dusza jej się ulotni, jak hel z balonu.

Aaron znieruchomiał, a dwa wilki-zombie pochwyciły go . Darkness był wreszcie rad. Wymówił prastare zaklęcie w czarnej mowie i w jednej chwili  wraz z Aaronem i Hope znaleźli się w nowym domu Darkenssa. Nie był to dom Riversów. Na płotach znajdowały się głowy wilków i ludzi, wszędzie było mnóstwo śladów krwi, a z dołu śmierdziało zgniłymi zwłokami.

- Ups... chyba nie domknąłem kostnicy. - mruknął ponuro Darkoss. - Dobra, dosyć tej gry. Póki Mroku jest przeciwko wam, ja jestem po waszej stronie, gdyż nienawidzę tej wrednej szm*ty nie mniej  niż wy. I tak samo jak wy pragnę uwolnić moją.. có.. to znaczy... moją podwładną. Nie zrobię  wam krzywdy... - Darkness, co się rzadko zdarzało, powiedział prawdę.

Mężczyzna wypuścił Hope, a ta od razu podbiegła do swojego ukochanego. Na ten widok Darknessowi chciało się na przemian rzygać, wyjść z tego pomieszczenia lub zabić kogoś. Ten widok wzbudził w nim najlepsze wspomnienia z jego całego nędznego życia psychopaty. Były to lata, w których nie zachowywał się jak demon i... dla tej jedynej "znormalniał".  Lord jednak zdołał się ogarnąć i na jego twarzy pojawił się szaleńczy uśmieszek:

- Mam dla was propozycję...

(Romeo? Julio? XD)