Od Syriusza C.D Tary [+12]

  Darkness spojrzał zniecierpliwiony na przybysza. Syriusz tylko pochylił łeb, jakby bał się Alphy Watahy Karmazynowej Nocy. Owszem. Poniekąd tak było. Bał się go. Czarnowłosy po chwili znowu skupił się na członkini swojej watahy.

  - To zdrajca. Zadawał się z członkami Watahy Zachodu, a teraz cały czas nachodzi Fragonię. Nie będę tolerował takiego zachowania. Przekroczył granicę watahy, z której go kiedyś wygnano. Niech wraca do swojej paniusi i niech zacznie lizać jej piczkę! - warknął Wilkobójca. 

   Tara znowu przyjęła bojową pozycję. Mimo iż nie wyglądała na wojowniczkę, była gotowa zaatakować swojego alphę, jeżeli ten zacznie znowu zachowywać się w stosunku do obcego agresywnie. Syriusz spojrzał smutno na dziewczynę.

   - Przepraszam cię, że przeze mnie naraziłaś się na gniewa Alphy. Dziękuję ci za pomoc. - mruknął smętnie chłopak, po czym już miał wychodzić, kiedy zatrzymała go dziewczyna.

   - To nie twoja wina. Zostań jeszcze. Nie jesteś do końca zdrowy. Chociaż.. dwie noce. - Tara spojrzała na swojego Alphę.

  Darkness jednak tylko się skrzywił. Od początku był przeciwny. Po chwili jednak uśmiechnął się. W jego głowie rodził się niezwykle szalony, ba, chory pomysł. 

     - Macie czterdzieści osiem godzin w moim królestwie. Róbcie, co chcecie, jednak ostrzegam, że moi strażnicy będą mieli na Syriusza oko. To, że jest u nas gościem, nie znaczy wcale, że będzie mógł sobie hasać wesoło po łące i gwałcić moje wadery. Poza Tarą. - czarnowłosy odwrócił się w stronę zdezorientowanej brunetki. - Żartowałem. Bawcie się dobrze. Jednak pamiętaj, moja droga, że chyba będę zajęty, kiedy przybiegniesz do mnie z płaczem, bo ten debil ci dom w powietrze wyjebał. 

   Dziewczyna ciężko westchnęła i spojrzała na Darknessa. Mimowolnie uśmiechnęła się lekko i powiedziała to ciche "dziękuję". Wilkobójca skinął głową i wyszedł z mieszkania wadery. 

<Taro?>