Pożegnanie... Od Evangeline Nobody

Mam nadzieję, że każdy otworzy ten post i go przeczyta. O to proszę. Chciałabym powiedzieć, że naprawdę jestem bardzo zirytowana tym, co się tutaj wydarzyło. Chociaż zaczęło się naprawdę spokojnie. Pewnego dnia w progi naszej, a raczej waszej watahy trafił zbłąkany wędrowiec. Wszyscy przyjęli go ciepło, mając nadzieję, że niedługo na stałe u nich zamieszka. Życzenie to miało się spełnić, jednak nie w ten sposób, w jaki wszyscy tego oczekiwali. Otóż wędrowiec ten otrzymał tytuł admina. Jednak był to dopiero początek licznych problemów, przez które piszę tę notkę. Potem w dziwny sposób zaczęli znikać pozostali admini. Admini odwalający ciężką harówkę, żeby ten blog działał jak najlepiej. Jednak główna adminka podjęła decyzję, a my, to znaczy ja, nie mamy prawa się z nią spierać. Ale i tak to robię. Chciałabym, żebyście wiedzieli, że jestem wkurzona. Mocno i konkretnie. Ale nie zgadniecie nigdy na co najbardziej. Nie na Tyks. Nie na Talona. (Przepraszam, że to robię Est, ale nie mam innego wyboru). Właśnie Est wkurzyła mnie najbardziej. Jej słowa, gdy dowiedziała się, że nie zamierzam tego tak zostawić. To było najgorsze. " Chociaż naprawdę jestem smutna z sytuacji jaka wyniknęła, nie mogę tego okazać, ponieważ wiem, że Tyks to delikatna osoba i nie chcę sprawić jej przykrości. Bardzo mi na niej zależy i nie chcę jej ranić. " I to była kropla, która przelała czarę goryczy. I to właśnie dlatego, rycząc jak bóbr, brnę w to dalej. Bo czuję, że muszę. Bo mam dość.

Kilka słów dla Talona: Naprawdę nie wiem co tu robisz, ale nie martw się... Na twoim miejscu mógłby być każdy i nie umniejszałoby to mojej irytacji. Nie wiem ile potrafisz, nie znam twojej historii, dlatego nie będę wypowiadać się na ten temat. Jednak według mnie było bardzo nie w porządku to, jak postąpiłeś. Zrobisz z moim zdaniem co chcesz.

Kilka do Tyks: Uwielbiam cię. Uwielbiałam odkąd tylko tu dołączyłam. Jesteś naprawdę świetną osobą, jednak nie wiem dlaczego te sprawy tak się potoczyły. Może i nie wiem wszystkiego, to fakt. Jednak moim zdaniem... mówiąc kolokwialnie: trochę spieprzyłaś. I mam nadzieję, że będziesz miała z tego naukę.

Do Est: Nie obwiniaj się, a wy nie obwiniajcie Est, bo to tylko i wyłącznie moja decyzja. <3

Do Argo: Świetnie się z tobą pisało i wątpię, żebym kiedykolwiek znalazła taką partnerkę do pisania jak ty...

Coraz więcej pola widzenia zasłaniają mi łzy.

Do Leny: Dziękuję za pomoc we wstawieniu tego <3 Kochałam z tobą pisać na shoutboxie

Kilka do Shadowa, Suz, Alexa,i całej reszty: Nie wiem, czy w ogóle ze mną pisaliście, ba!, czy w ogóle mnie kojarzycie, jednak jestem wam wszystkim bardzo wdzięczna za to, że mogłam was poznać. Za to, że byliście. <3 Myślę, że gdybym znała was w realu, to z pewnością zostalibyśmy przyjaciółmi. To był zaszczyt, móc z wami pisać

Tego wszystkiego jest po prostu za dużo. Całe moje życie wali mi się na głowę. W ciągu ostatnich kilku miesięcy odeszły ważne dla mnie osoby. Nie radzę sobie z innymi problemami, z którymi na co dzień muszę się zmagać. Pomagaliście mi. Być dalej tą pogodną osobą, którą znacie. Dziękuję wam za to. I przepraszam, że tyle przed wami ukrywałam. Jednak teraz... Nie daję rady... Także, żegnam się z wami, póki mam jeszcze na to siłę. Żegnam się, dopóki moja sentymentalność mnie nie złamie. Odchodzę z Divided Kingdom. Ponieważ Podzielone Królestwo podzieliło się na zawsze. Dla mnie straciło... To coś. Na zawsze wasza. Elviś. Dla niektórych Ash, Precelek, Ev, Evuś czy ktokolwiek inny. Proszę, nie zapomnijcie o mnie, ja na pewno nie zapomnę o was...
Tyks schrzaniłaś jeszcze bardziej