Od Tyksony

Przejazd przez kolejną aleję w przebraniu. Wysiadłam z pociągu i podałam pobliskiemu mężczyźnie kilka drobniaków. Byłam ubrana, jak najprawdziwszy wampir cholernie wrażliwy na każdy promień słońca. Albo jak Zdajca. Na ręce miałam włożone rękawiczki w kolorze czarnym, szyję owiniętą szalem, a na głowie potężny kaptur. Na nosie - para okularów. Tylko odrobiną iluzji podtrzymywałam. W plecaku znajdowały się najniezbędniejsze rzeczy: nóż, scyzoryk, zapałki, i kilka kocimiętek. Gdzie tutaj był ten cholerny dom?!
W końcu na niego trafiłam. Stary, mocno poniszczony dom. Cóż, chata jak chata, co by tu opisywać? Zrobiona z drewna i kilku metalowych elementów. Zapukałam do drzwi. Otworzył mi pewien mężczyzna. Zaczął się mi przyglądać z nie małym zainteresowaniem. 
- Te.. dziunia, skąd ty tu?
Nieznajomy splunął mi pod nogi, jakby chciał mnie spławić. Z obrzydzeniem spojrzałam na niego i warknęłam cicho, po czym zaczęłam zdejmować rękawiczki.
- Przysyła mnie Darkness. - Zdjęłam jedną i oczom faceta ukazała się owłosiona łapa, przypominająca z lekka ludzką, na której widniały ostre jak brzytwa pazury. - Wpuść mnie, a obejdzie się bez rozlewu krwi.
Nieznajomy na widok moich pazurów mocno się zląkł. Wpuścił mnie bez wahania do swojej siedziby. Wyczuwałam w powietrzu odór magii. Na pobliskim krześle siedział białowłosy, wysoki mężczyzna, z blizną biegnącą od lewego oka, do końca lewego policzka. Ogólnie całą lewą część twarzy miał całą zmasakrowaną.
- Ja od Wilkobójcy. - powiedziałam beznamiętnie i rzuciłam na biurko mężczyzny kopertę.
- Ktoś chce się z tobą zobaczyć, Tyksono. - zboczył z tematu demon Nienazwany. - Czeka na górze, w moim pokoju.
Zdziwiłam się. Któż mógłby czekać w willi demona, tylko po to, aby się ze mną zobaczyć. Nie ufałam Nienazwanemu. To cholernie szczwany gad, jednak nie taki wredny, jak Darkness. Otworzyłam drzwi, prowadzące na klatkę schodową i powoli zaczęłam kierować się ku górze. Wkrótce zobaczyłam jakąś postać.
<Ktoś?>