Od Noxy c.d Alexender

Spojrzałam  nieśmiało na czarnowłosego chłopaka. Jego szare oczy uważnie mi się przyglądały. Nieco zaskoczona tym spotkaniem, spuściłam oczy i wbiłam wzrok w ziemię.

- Kim jesteś?- spytał po chwili nieznajomy.

Spojrzałam na niego ukradkiem. Na pozór zwykły, jednak czuć było od niego wilka.

- Noxa- mruknęłam cichutko i odgarnęłam spadając co i raz kosmyk z mojej twarzy.

Nie wiedziałam co mam jeszcze powiedzieć. Czarnowłosy też wyglądał na zdezorientowanego. Chłodny wiatr poruszał żółtymi i czerwonymi liśćmi kurczowo trzymającymi się na słabych gałązkach i podrywał z ziemi te, które już zleciały.

- Co robisz sama w lesie? – spytał chłopak. Zdziwienie na jego twarzy ustąpiło podejrzliwości. Wzruszyłam ramionami. – Zgubiłaś się? – dodał po chwili i rozejrzał się wkoło siebie.

Pokręciłam przecząco głową.

- A ty?

Chłopak wydawał się zaskoczony moim pytaniem. Chyba spodziewał się, że odejdę. Musiałam jednak przyznać, że zaciekawiło mnie, czy nieznajomy jest wilkiem.

- Ja... Ja się ... przechadzam – wydukał po chwili namysłu. – Zrobił krok w tył. – To... To ja już pójdę – wybąkał i oddalił się szybko.

Przez chwilę podążałam za nim wzrokiem,  po chwili jednak zniknął z mojego pola widzenia. Powolnym krokiem wróciłam na ścieżkę i po chwili opuściłam las. Po drugiej stronie ulicy zobaczyłam budkę z lodami. Przeszłam po pasach i podeszłam do okienka. Kupiłam jedną gałkę lodów malinowych i usiadłam na ławce, z  której miałam idealny widok na wyjście z lasu. Przy niskiej temperaturze ód nie rozpuszczał się szybko, więc przez dobre dwadzieścia minut powoli go pochłaniałam, aż została jedynie czubeczek rożka. Zastanawiałam się, czy czarnowłosy chłopak wyjdzie tędy czy może ma inną drogę. Tak, miałam zamiar go śledzić. Ale nie w lesie. Tam narobiłabym zbyt dużo hałasu. A nie chciałam by chłopak się o mnie dowiedział.

Kolejne dziesięć minut spędziłam wpatrując się tępo w stronę lasu.

Ujrzałam jakiś ruch.

Po kilku sekundach między drzewami zamajaczyła sylwetka szczupłego chłopaka. Nieznajomy stanął na chodniku i skierował się w prawo. Wstałam i powoli ruszyłam za czarnowłosym. Trzymałam się około dziesięciu metrów za nim, nie bliżej. Chłopak kluczył między ulicami. Mijał sklepy, księgarnie, biura.

Zaczęło kropić. Chłopak przyśpieszył kroku. Nagle gdzieś zniknął. Przez chwilę nie wiedziałam gdzie, jednak zobaczyłam jak zamykają się za nim drzwi biblioteki. Weszłam do sroka. Było tam ciepło i cicho. Nieznajomy skierował się ku głównej sali. Stanęłam na uboczu udając, że czegoś szukam. Czarnowłosy uważnie przeglądał wszystkie półki. Wreszcie wyjął jakieś opasłe tomiszcze i zaniósł je na długi stół. Zabrał się za lekturę. Usiadłam na drugim końcu pomieszczenia. Przyglądałam mu się ukradkiem. Chłopak wydawał się zadowolony z tego co wyczytał w książce. Po około kwadransie wstał i podszedł do bibliotekarki. Chwilę później, z wypożyczoną książką, ruszył ku wyjściu. Podreptałam za nim.  Otworzyłam półprzeźroczyste drzwi główne. Chłopak stał  dwa metry przede mną.

Obrócił się w moim kierunku.

- Czemu mnie śledzisz? – zapytał.

<Alexander?>