Od. Accaili c.d Nightengale

Postanowiłam odpowiedzieć na to pytanie
-No... Możemy się przejść, czemu nie - leciutko się uśmiechnęłam i spojrzałam w jego oczy. Były niebieskie, tak jak Katelyn.
- Naprawdę jesteś piękna.... i no wiesz - mówił ciągnąc by nocami. W końcu postanowiłam zacząć inny temat
- Masz tu przyjaciół? - trochę głupio to zabrzmiało, ale nie wiedziałam co powiedzieć...
- No nie zbyt, ale mam swoja pierwszą miłość - mówił do mnie tak, no tak jakby tonem miłosnym, trochę się przestraszyłam. Patrzył mi w oczy, w głąb moich oczu i naprawdę myślałam, że coś z nim nie tak.
- A może pójdziemy do mnie? - Mówił namiętnie
- No ok, tylko co będziemy tam robić? - pytałam zawstydzona
- Może pogadamy i takie tam - odpowiadał. Usłyszałam nagle szept śmiechu i drwienia z kogoś. Postanowiłam to sprawdzić.
- Gdzie idziesz Ali?! - krzyczał głosem w łzach
- Chcę tylko coś sprawdzić - mówiłam łagodnym głosem. Podeszłam, a co zobaczyłam? Małe szczeniaki co nas podsłuchiwały! Mówiły przy tym:
- Night się zakochał!! I to w białej waderze na literę A!!!Ha ha!!
- Wy maluchy ! Nie wolno tak podsłuchiwać ! - Spojrzałam groźnie i podniosłam głos. Nie chciałam ich przestraszyć, no ale samo wyszło.
- Dobrze, nie będziemy tak robić... - mówiły skulone. Serce mi się łamało gdy zobaczyłam je, Jak mogłam na nie krzyczeć? Następnie powiedziałam
- No ok, nie bądźcie smutne i skulone i nie wiem co. Tylko tak nie róbcie - odpowiedziałam.
Dobrze!! - mówiły. Na miłość Boską!! Bym zapomniała, że Night za mną czeka.
- Accalia, tu ziemia... - mówił przestraszony, że nie zwracam na niego uwagi.
- Dobra, to idziemy do Twojej jaskini?? - zapytałam. Bo jak mamy iść, to trzeba coś zacząć w rozmowie.
- Zmierzamy w kierunku jaskini!! - krzyczał jak wariat i zaczęliśmy biec. Było to śmieszne, bo wilki na nas patrzyły, a my się śmialiśmy.
<Nightenale?? Za długie? Sory, chciałam zmieścić, co chciałam napisać>