Od. Marcus'a c.d Hope

Dziwna. To przemknęło przez myśli basiora. Tak po prostu podeszła i zaczęła jeść jego, JEGO zdobycz. Cicho tylko warknął, ale ona to totalnie zlała. Tak jakby tam go nie było. Pokręcił tylko głową i ze spokojem spojrzał na waderę.
- Mogłabyś popracować nad kulturą. – Rzekł olewająco i odwrócił wzrok w inną stronę. – To nie gryzie. – Przewrócił oczami i znowu wbił wzrok w waderę uaktywniając emeror eye.
Zamruczał cicho, kiedy przed oczami zaczęły pojawiać się liczby oraz dane. Westchnął ciężko, wstał, obszedł padlinę i zatrzymał się na krótką chwilę przy wilczycy. Zmrużył oczy i dobrze się jej przyjrzał.
- Silna jesteś… dane nigdy nie kłamią. – Zamienił się w człowieka, skłonił głowę w celu pożegnania jej i odszedł w kierunku lasu. – Zawsze ktoś się napatoczy. – Mruknął pod nosem, kiedy zaczął omijać kolejne drzewa. Nigdy jakoś wybitnie nie podziwiał krajobrazów, zawsze wszystko olewał i będzie olewać. Włożył ręce do kieszeń i ruszył dalej przed siebie, nie za bardzo wiedział gdzie się kieruje, ale pragnął oddalić się jak najdalej od padliny. Przebywanie w jednym miejscu dawało mu dziwny niepokój. Sam nie wiedział, czemu… kiedy zrobił krok do przodu, nagle przed jego nosem przeleciała wrona. Zrobił szybki krok do tyłu, lecz nie dał po sobie poznać, że się przestraszył. Syknął cicho i oparł się o drzewo. Przeczesał włosy ręką i przymknął oczy. Uklęknął i zerwał kwiatka, przez krótką chwilę przyglądał mu się w zadumie, po czym chuchnął na niego. Kwiatek zamarzł. Prychnął i podniósł się. Przeciągnął się, poprawił katanę i już chciał ruszyć dalej, gdy kątem oka zauważył postać. Podszedł bliżej i zauważył tą samą osobę, która była przy jego padlinie.
- Ależ mam do ciebie szczęście. – Sapnął i oparł się nonszalancko o pobliskie drzewo, dokładnie przyglądając jej się. Założył ręce na pierś i lekko przekrzywił głowę.

(Hope? Zmieniam pisanie w innej osobie xd)