Od Fragonii C.D Jean

  Dziecko. Pierwsza myśl Fragonii, kiedy ta się obudziła. Pomyślała o jej nienarodzonym brzdącu. Kiedy otworzyła oczy, zdała sobie zdziwiona sprawę z tego, że nie jest już w pokoju, ale w samochodzie, przypięta pasami, na tylnym siedzeniu pasażera. W dodatku leżała. Nie było to wygodne, ale przez górne okienko miała piękny widok na gwiazdy. Westchnęła cichutko i dotknęła swojego brzucha, pełna dziecinnej naiwności, że wyczuje płód. 

  — Nic ci się nie stało. Ani tobie, ani dziecku. 

  Usłyszała niespokojny głos rudowłosej, jednak była pewna, że ona jej nie okłamywała. Westchnęła cicho i podniosła się do pozycji siedzącej, spoglądając z zaciekawieniem na prowadzącą Jean. Jechała najpierw niczym oszalały rajdowiec formuły jeden z sterydach, jednak odkąd Fragonia odzyskała przytomność, stała się już o wiele spokojniejsza. 

  — Aaaalle...  — brunetka przekręciła się na drugi bok. — Jean, gggdzie my jedziemy? 

  — Przed siebie. — odpowiedziała wymijająco rudowłosa suka, naciskając pedał gazu. Byli na jakimś niezaludnionym miejscu. Przypominało jej to trochę pustynne drogi, które widziała już w wielu amerykańskich filmach i bajkach. No chociażby Auta...  Nagle poczuła, że pilnie potrzebuje skorzystać z toalety. Zagryzła nerwowo wargi. Jak daleko byli od najbliższej stacji benzynowej?
  — Jean...bo widzisz... jak daleko jest do najbliższej stacji benzynowej? — zapytała cichutko Fragonia, ściskając nogi. 

  Rudowłosa wadera gwałtownie zahamowała, przez co brunetka uderzyła nosem o tapicerkę. Jean odwróciła się, a na jej pysku pojawił się grymas, kiedy zauważyła, że Fragonia próbuje się ogarnąć po lekkim wstrząsie. Zaraz potem zaczęła jechać do tyłu. 

  — Teraz? — jęknęła smutno, wpatrując się w kotkę, która tylko wzruszyła ramionami. No tak. Była w końcu dziewczynką w ciąży. I wymagała regularnego korzystania z wychodka. 

Jean?