Od Anubisa c.d Zdrajcy

 Dosłownie kilka metrów po wyjściu z lasu oboje znaleźli się w jakimś małym miasteczku. Tu i ówdzie przechadzali się mężczyźni, niosąc na barkach choinki. Wszyscy przygotowywali się do świąt, pomimo tego, iż zostały jeszcze dwa tygodnie.
 Anubis rozejrzał się po domostwach i zapukał do jakiejś karczmy. Otworzyła mu gruba kobieta, około pięćdziesiątki. Zagadał do niej po rosyjsku, a ta wpuściła czerwonowłosego i jego towarzysza do budynku. Syn Wilkobójcy usiadł przy komiku i wyciągnął ręce do przodu. Tymczasem Zdrajca usiadł obok niego, naśladując chłopaka i pomimo iż nie było mu wcale zimno, wyciągnął ręce do przodu.
 - ...ie ..eśmy? - zapytał człowiek.
 - W karczmie "Pod tłustą gęsią". - powiedział chłopak.
 Była to jedna z niewielu obecnie otwartych gospodyń. Anubis zamówił nocleg dla siebie, oraz Zdrajcy. Mieli zostać tu ze dwa dni a potem...właśnie. Chłopak sam nie wiedział, co ma ze sobą zrobić. I ze swoim nowo poznanym... wilkiem.
 Zegar zaczął już pokazywać grubo po dwudziestej trzeciej. Anubis rozejrzał się niepewnie po karczmie. Obserwował bacznie wychodzących Rosjan, a kiedy wszyscy opuścili lokal, chłopak skierował się do wyznaczonego przez właścicielkę pokoju. Niewielki ale przytulny drewniany pokój z dwoma łóżkami. Niestety, ale łazienka była na korytarzu.
 Anubis usiadł na łóżku i wyciągnął z torby zioła. Zaczął je uważnie oglądać z każdej strony i tylko od czasu do czasu spoglądał na Zdrajcę, który z ciekawości przechadzał się po pokoju jakby był w muzeum. 
 - ..o co ..raz? - zapytał niewyraźnie człowiek.
- Nie wiem. - odpowiedział Anubis i położył się na łóżku - Chyba zaprowadzę cię rano do ojca. Cóż, o ile się nie mylę, coś tam mówił, że zamierza się z tobą spotkać.
- W jak.. ej spr..awie? - czarnowłosy próbował mówić w miarę wyraźnie, jednak język okropnie się mu plątał.
 Chłopak tylko wzruszył ramionami i zamknął oczy. Nie przebrał się nawet. Kiedy tylko poczuł pod sobą ciepłą kołdrę, zawinął się i zasnął.
<Zdrajco? Wybacz taką beznadziejność.>