Od. Youkami c.d Kano

Pochyliłam się nad chłopakiem z grymasem na twarzy. No okay, nie do końca grymasem, ale tak to nazwijmy. Po prostu nie przepadam za widokiem nachlanych kolesi. Kucnełam przy leżącym słomianym strachu na wróble i spróbowałam jakoś postawić go na nogi.
-Jeszcze się tu idiota zabije.- westchnęłam w myślach.
Wziełam chłopaka pod ramię i pomogłam mu wstać. Wyciągnełam go na zewnątrz baru.
-Oj chłopie, jak tyś się urządził...- pokręciłam głową.
Postanowiłam, że dopóki nie wytrzeźwieje będzie u mnie w domu. Nie oszukujmy się, nie mam zwyczaju pomagać pierwszej lepszej osobie, jednak w żółtowłosym wyczuwałam coś nadzwyczajnego, nadnaturalnego. A zatrzymanie go na jakiś czas w domu, mogłoby mi pozwolić dowiedzieć się coś o nim. Po niedługim czasie dotarliśmy do osiedla. Weszłam na klatkę schodową i nadal będąc 'podpórką' otworzyłam drzwi do swojego mieszkania. Zwróciłam się w stronę salonu. Chłopaka położyłam na kanapie, sama natomiast skierowałam się do pomieszczenia z łóżkiem, a ponieważ było już ciemno legnełam na nim i zasnęłam.
~*~*~*~
*DRYYYYYYYYYYYŃ*
Zaspana walnęłam ręką budzik. Po chwili oprzytomniałam i spojrzałam na roztrzaskane narzędzie.
-Chol.era... To już 3....- walnęłam głową w poduszkę.
Wstałam i ruszyłam do kuchni. Po drodze rzuciłam okiem jeszcze na śpiącego. Był skulony, a na twarzy miał słodką minkę małego pieska. Potrząsnełam głową w geście "Opanuj się". Otworzyłam lodówkę. Chleb, masło, szynka. Szybko zrobiłam kanapki, a w między czasie zalałam wodę na herbatę. Swoją część zjadłam, a drugą zostawiłam dla chłopaka. Postawiłam śniadanie dla niego na stole i napisałam kartkę, sama natomiast wyszłam na miasto.
<Kano? Nie martwijta się, mi się tylko czasem udaje napisać długie opowiadania xd  I w sumie dobrze, że ci to tyle zajęło, bo i tak neta nie miałam ;-; I obawiam się, że mieć nie bd :/>