Od. Viper'a "Pożegnanie"

Chłopak po kilku chwilach znowu puścił kaczkę. robił to właściwie bezcelowo. Zwyczajnie mu się nudziło. Był również wściekł na ojca. Ile razy można zostać upokorzonym? "Jestem stworzony do wyższych celów" - mruknął ponuro. Nagle zobaczył cień. Wadera. A raczej kobieta ze skrzydłami. Odwrócił się i zobaczył Himayę. Spojrzał na nią z wyrzutem, jakby nie chciał jej znać. Jednak zamiast zacząć przeklinać powiedział tylko:

- Miło cię widzieć Himayo. Co cię do mnie sprowadza?

Dziewczyna chciała coś powiedzieć, ale jakby sie wstydziła. Dopiero po dłuższej chwili  wyjąkała:

- J-ja.. odchodzę. Z bratem.

Chłopaka zatkało. Spojrzał z wyrzutem na dziewczynę. Jednak nie odezwał się ani słowem, więc Himaya kontynuowała swój monolog:

- ...chcemy założyć własną watahę. Proszę, nie miej do nas pretensji.

- Nie nie. Ja rozumiem. Oczywiście. - mruknął ponuro, po czym dodał: - Ale dlaczego nie poszliście z tym do Darknessa?

Dziewczyna zamilkła. Viper dobrze wiedział, dlaczego tego nie zrobiła. Zaraz zaczął by ich wyzywać od zdrajców albo czegoś gorszego. Mógłby ich nawet zaatakować.
- Jest możliwość, że wrócimy. - powiedziała cicho i odeszła.

<Tak więc: Żegnamy Himayęi Falcona! .-. Ze względu na to iż mam dzisiaj zły dzień, nie miałam weny na to opowiadanie pożegnalne.. .-.>