Od. Dakoty c.d Amir

Wisiałam głową w dół zawieszona za kostkę razem z super przystojnym facetem. Nie było by to takie złe gdyby nie to,że mnie nie lubił. Kolejnymi wadami tej niezręcznej sytuacji było to, że oczywiście jak to przy nim musiałam się zarumienić. Po drugie żadne z nas nie wiedziało jak się z tego wyplątać.
Szamotaliśmy się przez chwilę, ale to nic nie dało. Nagle usłyszałam szelest i zza drzew wyszło trzech mężczyzn.
- No no, kogo my tu mamy?- uśmiechnął się pierwszy z nich.
Cała trójka wysokich osiłków nie wyglądała zbyt przyjaźnie. Każdy z nich miał nóż w ręku.
- Co prawda miałem nadzieję na coś do jedzenia, ale ta sunia też może się do czegoś przydać- zawiesił na mnie wzrok, a ja głośno przełknęłam ślinę.
Cała banda wybuchnęła gromkim śmiechem.
- Tylko spróbujcie ją tknąć to - wykrzyczał Amir.
- To co nam zrobisz? - najwyższy z kłusowników przyłożył nóż do szyi chłopaka.
- Zostaw go!- krzyknęłam bez namysłu.
- Oho, zakochana parka się znalazła- uśmiechnął się sarkastycznie wytatuowany mężczyzna.
- To co robimy szefie?- zapytał jeden z nich.
- Jak to co? Chłopaka przywiążcie do drzewa żeby za nami nie poszedł, a dziewczynę bierzemy- odpowiedział i przeszył mnie wzrokiem.
Dwóch ,,zapaśników'' nas rozwiązało. Gdy tylko spadliśmy na ziemię spróbowałam uciec. Niestety, szef bandy był szybszy i złapał mnie mocno za rękę.
- A gdzie się wybierasz Dakoto?- uśmiechnął się ironicznie - my się chyba znamy, prawda?
Nie mogłam nic powiedzieć, ani poruszyć. Po prostu skamieniałam. To On, to najbardziej przerażająca, okropna i bezlitosna osoba którą kiedykolwiek spotkałam. Osoba, która zafundowała mi największy koszmar życia. Szakal. Teraz zapowiada się powtórka.
Związali mi ręce i ,,szef"- Szakal trzymał mnie na grubym sznurze.
Widziałam, jak przywiązywali Amira. Jeden z kłusowników niechcący zostawił koło niego swój nóż. Jestem pewna, że się wyplącze. Ciekawe co wtedy zrobi.

(Amir?)