Król Ziemi

[Autor człowieka; nieznany]

[Autor wilka: amaimon..chyba...]

„To chyba nieprzyjemne zostać podeptanym, ale deptać po kimś to naprawdę cudowne uczucie”

Imię: Amaimon, nienawidzi wszelkiego rodzaju pseudonimów i zdrobnień więc nie musisz nawet myśleć jak inaczej się do niego zwrócić. Rzadko kiedy przedstawia się w świecie ludzi, jeśli już musi to podaje jedynie imię, nazwiskiem posługuje się jedynie od czasu do czasu, brzmi ono Sharp.
Płeć: Mężczyzna
Orientacja: Nie ma takiej orientacji jak „czekolada”? Szkoda, powiedzmy, ze heteroseksualny chociaż podchodzi to w dużym stopniu pod aseksualność.
Wiek: No, kilka tysięcy lat na karku już ma, ale raczej się tym nie chwali. Urodziny obchodzi w dzień wiosny, ale tylko dlatego bo lubi dostawać prezenty, właściwie mało kto zna jego datę urodzin. Z wyglądu około szesnastolatek.
Rasa: Demon, chociaż zazwyczaj ukazuje się w wilczej formie
Sympatia: Jeśli mówimy o istocie żywej, to jest zbyt leniwy, by takowej do towarzystwa poszukać, jeśli mówimy o przedmiocie, to jest to jego ukochana konsola do gier. Dotknięcie jej jest równoznaczne ze śmiercią w męczarniach.Rodzina: Uuu, długo by wymieniać, ma siedmiu „zaakceptowanych” braci, reszta to właściwie jakieś przypadki, które prawdopodobnie nie znają swojego pochodzenia. A ojciec? No, taki sam demo jak sam Amaimon.
Stanowisko: Ciekawa sprawa, może i jest demonem ale nie przeszkadza mu to w zajęciu stanowiska egzorcysty. To dość kontrowersyjne. Oprócz tego jest wojownikiem.
Charakter: Amaimon wydaje się być spokojny i dobrze wychowany, jednak są to jedynie pozory. Jest bardzo zuchwały i, ogólnie rzecz biorąc, dość beztroski w prawie każdej sytuacji. Amaimon jest bardzo zazdrosny, o wszystko i wszystkich. Dąży do zyskania ogromnego szacunku i siły. Do celu idzie po trupach. Jest to jeden z powodów, dla których postanowił zostać egzorcystą… żeby wyzbyć się konkurencji. Każdy sposób jest dobry. Nie odczuwa strachu, no chyba, że wydarzy się coś na prawdę przerażającego. Najczęściej jest zrównoważony, ale wpada w ogromną złość i irytację, gdy ktoś przeszkadza mu podczas bijatyk. Amaimon nienawidzi również tracić i przegrywać. Jeszcze ani razu nie przegrał walki przez swoją siłę, moc oraz ambicję. Prawie zawsze ma niewyraźny wyraz twarzy i rzadko się uśmiecha, ale potrafi być figlarny. Często nie pokazuje swoich emocji. Jest troskliwy wobec swoich przyjaciół. Nie lubi być wyśmiewany i nie lubi też być ignorowanym. Kocha słodycze i lubi zabijać. Najczęściej można go spotkać wiszącego do góry łapami w lesie i nietypowych miejscach. Bardzo lubi to robić. Lubi noc i zaciemnione miejsca. Gdy jest zainteresowany obgryza swoje długie pazury. W walce jest nieprzewidywalny. Nie tylko w walce... Nie wiesz co w danym momencie zrobi. Mimo iż zazwyczaj zachowuje spokój, potrafi wybuchnąć. Posiada wielką moc siłę, którą traktuje z bardzo dużym szacunkiem, ale nie chwali się nią. Jest w stanie zabić. Każdego. Jest bardzo brutalny, nie oszczędza z sentymentu. Nikt nie jest w stanie go zatrzymać podczas ataku lub innego czynu. Amaimon nie bierze na poważnie swoich przeciwników w walce, co sugeruje, że jest albo bardzo arogancki, albo potwornie wykwalifikowanych w walce. Obie te opcje są prawdziwe. Niektórzy nie są w stanie nawet go drasnąć. Rzadko spotyka się taką osobę z taką siłą. Tak naprawdę jest demonem w wilczej skórze. Stąd jego siła, moc i charakter. Na początku znajomości jest jednak nieufny i troszeczkę chamski. Jeśli jesteś dla niego miły, on jest miły dla ciebie. Jak jesteś dla niego niezbyt miły on to odwzajemnia, ale i tak stara się być kulturalny. Nie akceptuje osób, które od razu chcą go poznać. Najczęściej ignoruje takie osoby. Nie przepada też za głośnymi osobami. W ogóle nikogo nie akceptuje, oprócz swoich przyjaciół. Nie lubi poznawać innych. Jest raczej samotnikiem, ale od czasu do czasu musi z kimś pogadać. Nie oznacza to jednak, że nie można się z nim zaprzyjaźnić. Po prostu trudno jest go poznać i stać się jego przyjacielem. Ale jeśli już nim zostaniesz, musisz wiedzieć, że chłopak będzie bronił cię do śmierci, a jeśli nie uda mu się cie ochronić, to zemści się na mordercy w okrutny sposób. Nie lubi o sobie mówić i nie jest rozgadany, ale nie mówi krótkimi zdaniami. Jest tajemniczy. Mało kto wie o nim więcej niż jego imię. Jest urodzonym zabójcą, może nie idealnym, takich na świecie nie ma, ale zna się na tym. Krew? Flaki? Trupy? Pff, dla niego to nic dziwnego czy obrzydzającego. Wręcz ciekawego! Czasami ma ochotę rzucić się komuś do gardła ot tak, dla rozrywki. I nie, nie jest psychopatą, taki fetysz. Jest dość okrutny w stosunku do swoich wrogów. Dość? Ha, śmieszne, rozrywa ich na strzępy, patrzy jak pławią się w bólu i męczarniach. Wyprasza sobie jeśli ktoś nazywa go idiotą. To, że jest leniwy wcale nie znaczy, że jest ograniczony umysłowo. Wie dużo, może nie jest naukowcem czy geniuszem ale na tym świecie żyje już spory kawałek czasu i brał udział w wielu wydarzeniach i wiele pamięta. Jest demonem, na ziemi spędza dużo czasu jednak wciąż nie rozumie zachowań ludzi i często jest nimi zdziwiony. Podczas rozmowy może mruczeć coś pod nosem.
Aparycja: Amaimon w ludzkiej formie pojawia się jako młody mężczyzna. Ma nieco ponad metr siedemdziesiąt cztery a większość osób przerasta go o głowę. Chociaż na takiego nie wygląda, jest bardzo umięśniony. Ma jasną cerę. Jego fryzura jest dwukolorowa - czub jest jasnozielony, a reszta jego włosów jest ciemnozielona. Oczy Amaimona mają intensywnie zielony kolor, z pod gęstej czupryny wyłaniają się zaostrzone na końcach uszy. Ubrany jest w czarno różową koszulę, nakrytą beżowym swetrem z kościanymi guzikami. Na to założony jest bordowy płaszcz, postrzępiony na końcach. Nosi również bordowe spodnie po kolana w żółte kropki. Co do jego butów to zazwyczaj są to porządne buciory na grubej podeszwie, które nadają się na każde warunki pogodowe chociaż w lato dość trudno jest w nich chodzić. Najciekawszym elementem jego wyglądu są długie, czarne paznokcie, wręcz szpony. Ich kolor jest naturalny. Jako wilk ma zielone futro. Taa, zielone. Czy tylko jego zdaniem jest to nieco dziwne? Odcień jego futra zależy od miejsca, na tylnych łapach jest on ciemny, na głowie nieco jaśniejszy. Jest on basiorem średnich rozmiarów. Ogon Amaimona jest długi, postrzępiony na końcu. W paszczy basiora znajduje się rząd ostrych, białych kłów. W swojej demonicznej formie się nie pokazuje, a jeśli już to bardzo rzadko.
Żywioł: Ziemi, jest to szerokie pojęcie ponieważ żywioł ten obejmuje rośliny, skały oraz zwierzęta.
Moce:

• ~Władza nad ziemią – Również szerokie pojęcie dotyczące głównie skał, do których zaliczają się zwykłe kamienie, ale również piach, a nawet góry. Na czym polega? Moc ta ma kilka możliwości. Amaimon może tworzyć skalne twory, mogące służyć za ściany, mury ale również za rodzaj broni. Może również unosić skały i ciskać nimi w przeciwników. Do mocy tej zalicza się również umiejętność wywoływania niewielkich wstrząsów o zasięgu nie większym niż dwadzieścia metrów.
• ~Władza nad roślinami – Amaimon może dowolnie modyfikować kształt roślin, ich wysokość czy grubość. Może używać ich do ataku, np. pnączami, czy do obrony tworząc wkoło siebie kopułę złożoną z gałęzi i liści. Ale rośliny mają też korzenie. Wyobrażasz sobie, że normalnie sobie stoisz, gdy nagle pod twoimi stopami wyrasta takowy korzeń i przebija cie na wylot? To jedna z możliwości władzy nad roślinami. Oprócz tego rozumie ich mowę.
• ~Władza nad zwierzętami – Chłopak może przejąć kontrole nad zwierzętami w najbliższej okolicy, nie jest to może umiejętność bardzo przydatna ale stado wściekłych wiewiórek rozszarpujących kogoś na drobne kawałki jest na swój sposób urocze.. Może również rozmawiać ze zwierzętami.
• ~Nadludzka siła – Umiejętność będąca cechą demoniczną. Naturalnie, tak jak wszystkie demony, Amaimon jest znacznie silniejszy niż przeciętny człowiek. Jednym ruchem palca potrafił odrzucić kogoś na połowę mili porośniętej gęstym lasem. Wystarczy pojedyncze dotknięcie aby złamać komuś rękę. Jest też na tyle silny, by podnieść człowieka za głowę a także skakać bardzo wysoko.

Zainteresowania/Talenty: Uwielbia słodycze, ba, jest od nich uzależniony. Zawsze ma w gębie lizaka, cukierka, gumę, ciastko czy inny przysmak. Dodatkowo ma nimi wypchane kieszenie, na czarną godzinę. W jego zasobach można znaleźć wszystko. Jest również świetnym graczem, nie ważne jak dobry jest jego przeciwnik, on zawsze wygra, no, zdarzają się tacy, którzy przez dłuższy czas nad nim górują ale na koniec on i tak odnosi zwycięstwo. Jest mistrzem we wszelkiego rodzaju strzelanki, gry akcji, fabularne, platformówki. Zna mnóstwo sposobów jak przejść poszczególne poziomy i jak odkryć przeróżne szczegóły. Wypracował sobie naprawdę spostrzegawczy wzrok, mało co mu umyka. Jest zwolennikiem biernego wypoczynku, o ile nie gra na swojej ukochanej konsoli, to siedzi przed telewizorem, je lub śpi. Nie uprawia żadnego sportu, nie biega, nie gra w piłkę czy siatkówkę a mimo to ma świetną kondycje i jest bardzo wysportowany. Potrafi skakać na ogromne wysokości, nawet kilkudziesięciu metrów. Jest również świetnym… ogrodnikiem. Głównie za sprawą swoich mocy. Jeśli tylko znajdzie się w okolicy roślin te od razu rozkwitają. Uwielbia walczyć, jeśli nie gra na konsoli to prawie zawsze właśnie się z kimś tłucze. Nie przepada za używaniem broni, ani białej, ani palnej czy wszelkiego rodzaju kusz i łuków. Kiepsko mu wychodzi posługiwanie się nimi. Do walki potrafi wykorzystać oprócz swoich mocy, swoje długie, czarne pazury, którymi jest w stanie zadawać głębokie rany. Czerpie przyjemność z bicia się, jest to jedyna forma aktywności fizycznej z jego strony. Jest kolekcjonerem, w licznych skrzyniach trzyma zbiory tajemniczych, niekiedy magicznych kamieni, starych ksiąg i innych a pozór nie koniecznie potrzebnych rzeczy jak na przykład kolekcja komiksów wynosząca około trzystu czterdzieści siedmiu egzemplarzy.
Moce specjalne: Hmm, jest to moc dość destruktywna, ba, może zmieść z powierzchni ziemi spore miasto zabijając przy tym setki tysięcy ludzi. Na czym polega? Na wywołaniu ogromnej fali wstrząsu, czegoś w rodzaju trzęsienia ziemi, ale dużo silniejszego. Amaimon użył jej raz kiedy poniosły go emocje, na szczęście było to dawno temu, dobry tysiąc lat wstecz i wszystkie ślady po tym smutnym wydarzeniu zdążyły się już zatrzeć.
Umiejętności: 

| Siła 800 | Szybkość 350 | Zwinność 150 | Moc 700 | Technika 250 | Równowaga 400 | 

| Zręczność 100 | Ukrycie 200 |

Historia: Oh, nic ciekawego. Rzadko kiedy o tym wspomina. Nie wspomina żadnych szczegółów czy nazwisk. Pomińmy więc jego dzieciństwo, w którym przeważnie rozrabiał i demolował wszystko na około. Gdy już dorósł , najnormalniej w świecie dostał kopa w dupę i wyleciał z domu. No cóż, jakoś sobie trzeba radzić. Głównie żerował na innych. Przez swoje dość długie życie był świadkiem wielu wydarzeń historycznych, od budowania piramid w starożytnym Egipcie, do rewolucji francuskiej i wojen światowych. Pamięta to wszystko, brał nawet w niektórych udział. A później znudziło mu się sianie destrukcji, przycichł na chwilę. Ale ile można spać? Trzydzieści lat? Żeby nie zemrzeć z nudów postanowił dołączyć do watahy. Bez konkretnego powodu, po prostu mu się nudziło.
Przedmioty: Oprócz słodyczy, to właściwie nic przy sobie nie nosi. Żadnej broni czy eliksirów.
Inne: Zamieszkuje starą, opuszczoną willę, którą przerobił wedle swoich potrzeb. Dom jest duży, piwnica, parter, piętro i spory strych. Mimo iż z zewnątrz budynek nie wydaje się być przystosowany do tego, żeby ktoś w nim mieszkał, tak w środku jest w pełni działający prąd | Obgryza paznokcie, ale te i tak są długie i ostre | Chociaż może wydawać się głupi, posiada ogromną wiedzę w zakresie gier i elektroniki | Miał zwierze, ale już dawno je stracił i rzadko o nim wspomina | Prawie w ogóle nie choruje, sam nie pamięta kiedy ostatnio miał katar czy gorączkę | Tknij jego ukochaną konsole a możesz pożegnać się z życiem | Jest oburęczny co jest skutkiem wielu lat gry na konsoli
Kontakt: asesek | fumikokento@gmail.com