Droga powrotna również dłużyła się, lecz nie przez obecność dwóch dziewczyn tylko ciągłe narzekanie Haylee, która tym razem narzekała na swoją siostrę. Na moje nieszczęście Sarah zawsze odpowiadała na wszelką zaczepkę Haylee i powstaje kłótnia, w czasie której odchodzę za jakieś większe drzewo. Nieraz prawie dostałem kłami podczas takich incydentów. Myślałem, że same kłótnie sióstr są okropne, ale nie dało się wytrzymać tego, co się działo po sprzeczkach. Za każdym razem obie wilczyce męczyły się i stwierdzały na koniec, że na dziś wystarczy drogi, bo chcą odpocząć. Za każdym razem, w połowie dnia, to samo.
* * *
Po paru tygodniach nie wiedziałem, co się dzieje, w mojej głowie. Zdałem sobie sprawę, że to musi być jakiś większy test. Liczę na to, że jeżeli go wytrwam awansuje z przydupasa Haylee, ale na co ja liczę. Byliśmy w ponad połowie drogi, a dziewczyny dalej nie przestawały dotrzymywać swojego grafiku. Nie rozumiałem tylko czemu przez całą tę drogę chodzi za nami Araya, ale jeżeli to wytrzymuje, to musi być naprawdę zdeterminowana. Ale z każdym dniem moje zmysły stawały się coraz słabsze, a w nocy padałem jak mucha. Gdyby to nie była Sarah już w pierwszym tygodniu, zniknąłbym jak najdalej stąd. Chcąc nie chcąc zostałem i walczyłem sam ze sobą.
* * *
Po miesiącu wędrówki, gdy wreszcie zorientowałem się, że jesteśmy blisko terenów Watahy Zachodu uśmiechnąłem się a z oczu zaczęły lecieć mi łzy.
-Przepraszam- powiedziałem sam do siebie i tym razem ja padłem jako pierwszy. Dwie wadery spojrzały na mnie po czy zaczęły drzeć się na siebie czyja to wina, a ja tylko słuchałem ich z zamkniętymi oczami. Gdy obie już wypominały swoje błędy sprzed kilku lat, wstałem i spojrzałem na Haylee.
- Możesz w końcu powiedzieć, po co tu przyszliśmy?
Hay? Sarah? Araya, która stalkuje?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Wędrowcze, oto masz możliwość pozostawienia po sobie śladu! Proszę o podpisanie się nickiem na howrse/imieniem postaci na Divided Kingdom. Obraźliwe i anonimowe komentarze będą usuwane!